Wat hebik veel gezien en gedaan....ik weet bijna niet waarik moet beginnen, zo overweldigend heb ik de laatste twee dagen ervaren!Een ding is duidelijk: zonder de hulp van Cuculmeca was het allemaal niet gelukt. Op de eerste dag in Jinotega,afgelopen zondag, kregen wevier presentaties te zien over wat Cuculmeca allemaal doet. Je hebt tussen door wel watbakken koffie nodig aangezien de manier van presenteren in dit land iets anders is dan wij in Nederland gewend zijn. Lang lang lang van stof en duizend sheets isde gewoonste zaak van de wereld. Maar na al die presentaties denk je bij jezelf: hartstikke mooi wat jullie doen, maar ik moet het eerst nog maar zien!!! En dan nu ben je vier dagen verder en kanje gelukkig met een gerust hart zeggen, dat ze werkelijk doen wat ze zeggen te doen!

Cuculmeca is een spin in het web van een enorm gebied dat veel verder strijkt dan alleen maar Jinotega. Eigenlijk het gehele middennoorden van Nicaragua. Ze richt zich voornamelijk op educatie en communicatie van verschillende projecten waarbij het vooral gaat om hoe om te gaan met het milieu op een duurzame manier. Hierbij heeft ze een effectieve aanpak door zich op verschillende generaties binnen families te richten en dit werkt goed omdat de gehele gemeenschap betrokken raakt, zich verantwoordelijk voelt en door goede compromissen te sluiten bereikt wat ze wil bereiken.

De samenwerking met Cuculmeca bestaat al een tijdje, maar sinds 2007 heeft de sector educatie een enorme sprong voorwaarts gemaakt. Getalletjes zijn saai, maar ze geven in dit geval aan hoe groot hun impact is: 90 scholen werken samen met Cuculmeca, 136 docenten zijn getraind, drie stadsscholen in Jinotega zijn materieel ondersteund, 21 scholen zijn gebouwd, 500 stoelen zijn gemaakt, 428 schoolpakketjes zijn uitgegeven en 334 ouders hebben een cursus gevolgd en het gaat maar door...

Vandaag mochten we twee nieuwe schooltjes bezoeken. Je rijdt anderhalf uur hobbeldebobbel achterop een pick-up door de meest prachtige natuur van Nicaragua met eeuwenoude bomen, vulkanen, bergen en het grote meer Lago de Apenas. Uiteindelijk waren we maar 45 kilometer verwijderd van de stad maar je bevond je werkelijk in een andere wereld tussen de koffieplantages en bananenbomen. Cuculmeca stuurt haar eigen docenten op hun brommertjes elke dag er op uit om in dit soort gebieden les te geven en ondersteuning te bieden bij het bouwen en onderhouden van de scholen. De mensen zijn zo dankbaar voor onze gelden! Het hele dorp liep uit, kindertjeshadden hun mooiste kleertjes aan, speecheswaren voorbereid en als toegift kregen we nog een dansje op een ieniemienie radiootje dat draaide op een agregator die eigenlijk nog het liedje met z´n gebrom dik overstemde. Maar wat was het bijzonder en ongelofelijk dat ze dit voor onsgeregeld haddenen wat geweldig dat wij hier deel van mochten uitmaken!

Brenda