Woensdag 2 februari 2011

Zoals aangekondigd enorm vroeg op. Het was niet direct een probleem, want de bekende haan van de buren, deed zijn snaveltje al om 04.10 ’s nachts open. Toch nog maar even de ogen dicht. Om 06.00 uur stond iedereen na een klein ontbijtje klaar om de reis te beginnen. Meer mensen stonden er klaar. We werden begeleid door twee mensen van de organisatie La Cuculmeca, een vertegenwoordiger van de gemeente en vier met geweren uitgeruste lachende politiemannen (special forces). Deze waren niet mee voor onze veiligheid, die is er zeer beslist. Het was vanuit de burgemeester een teken van respect naar de gasten dat zij naar een school gingen in het rurale gebied van Jinotga, Mancopal.

We gingen met een stevige four Wheel drive pick-up op tijd weg. Zoals inmiddels gebruikelijk, de meisjes en Bert in de cabine en de “echte mannen”, plus onze gasten (politie e.d.) in de laadbak. Nooit weg zo veel comfort op een onverharde weg met veel kuilen in de vroegte , ook in Jinotega frisse ochtend. Na ongeveer 5 kwartier rijden door de bergen en de koffieplantages kwamen we aan bij het schooltje. Een schooltje voor kinderen van 4 jaar tot circa 16 jaar. Bij elkaar zo”n 270 leerlingen.

We werden door de leiding en docenten hartelijk ontvangen. De politie hield de zaak goed in de gaten, wat ze in de gaten hielden is nog steeds onduidelijk, maar het was wel een hele eer.

In een lokaal werden we voorgesteld aan alle docenten en ook wij stelden ons voor en ieder vertelde zijn verhaaltje. Veel is natuurlijk gesproken over het bezoek van de leerlingen van het Stedelijk College. Het schooltje was volledig op de hoogte van de komst van de Stedelijke leerlingen. Ook hier natuurlijk weer de nodige cadeautjes uitgereikt, petjes, keycords, snoep, pennen e.d. Niet alleen cadeautjes zijn uitgedeeld , maar ook de meegenomen t-shirts, deze kwamen zeer goed van pas.

Er waren maar een paar leerlingen, deze krijgen bijles in meten. Ik heb de les even overgenomen. Zoals te verwachten was ging het gelijk een stuk beter. Na deze les, vertrokken we naar een aantal (3) gezinnen waar de kinderen ondergebracht worden. De adressen liggen best een stuk verwijderd van het schooltje. Twaalf kilometer rijden door de koffieplantages. Overigens de oogst is eind januari afgerond, dus de leerlingen zullen andere werkzaamheden gaan doen.

We werden hartelijk uitgezwaaid en de school verheugt zich werkelijk op het bezoek van de leerlingen. Het is ook wel heel bijzonder dat het gaat gebeuren. Ook de Zoetermeerse leden van de delegatie zijn er enthousiast over en vinden het een hele spannende onderneming.

De woonomstandigheden hebben beslist geen enkele luxe. De hutjes verschillen echt heel erg. Het is moeilijk te beschrijven. Sommige wel elektriciteit, sommige niet, sommige wel een bed, andere niet, sommige een lemen vloer andere een betonnen vloer, sommige houten wanden, sommige wanden van damwandprofiel. Het is heel verschillend. Ook een enorm verschil was het aantal kinderen, er was een gezin dat had 10 kinderen en er was een gezin bij van 2 kinderen. Kippen, honden en katten in de kamer. Natuurlijk kan ik er meer overschrijven. Maar verdere voorlichting voor de “expeditie Jinotege”door het Stedelijk College zal ik bij terugkomst geven. Op alle vragen die mij bij vertrek werden meegegeven heb ik wel een antwoord. Dus het blijft nog even spannend, maar ook in Jinotega zal het spannend zijn. Wel kan ik zeggen dat de leerlingen en de docenten een avontuur tegemoet gaan.

Na het bezoek aan de gezinnen, ook voor ons een aparte ervaring, die we niet zullen vergeten ging de reis weer terug. Hoe de auto indeling was , spreekt natuurlijk weer voor zich zelf. Zeker het was warmer in de achterbak, maar beslist niet veel luxer. Na 5 kwartier flink hobbelen, aangekomen in het hotel. Afscheid genomen van onze begeleiders van La Cuculmeca en van onze “beschermers”.

Na de lunch naar het meer van Apenas. Dit keer in een van airco voorzien busje. Wat een luxe. Een geweldig groot kunstmatig stuwmeer. Er is een elektriciteitscentrale die 34 % van Nicaragua voorziet van stroom. Aan de rand van het meer kregen we een korte uitleg over de plannen die er zijn om toeristische attracties aan te leggen. Na dit bliksembezoek weer naar het hotel. Om 18.00 uur werden we verwacht bij La Cuculmeca. Hier een hartelijke ontvangst. Natuurlijk de gebruikelijke toespraken en bedankjes en het overhandigen van cadeaus. De leden van de Zoetermeerse delegatie kregen ieder een oorkonde als herinnering. De toespraken werden afgewisseld met optredens van kinderen, muziek en dans. Na afloop van het officiële gedeelte was er een maaltijd, zoals deze gebruikelijk is in Jinotega. De eerlijkheid gebied om te zeggen dat het goed te eten was. Op een paar dingetjes na.

Samengevat was het een heel erge boeiende en leerzame dag. Morgen weer vroeg op. Om 07.00 uur vertrekt de bus weer naar scholen in de buitengebieden. Wie spreekt er nu nog over een vakantiereis?

Tot het volgende verslag.

Marik Bal.